«ساختمان پزشکان» به کارگردانی سروش صحت یکی از پر بیننده ترین مجموعههای اخیر طنز در سیماست که توانسته به تعریف غربی وغیر دینی طنز نزدیک شود. طنز در جامعهای شکل میگیرد
گفت وشنود
علی : سریال ساختمان پزشکان را می بینی؟
حسین : بیننده پرو پا قرص آنم.
علی : نظرت چیه:
حسین : خیلی باحاله ، اولین باره در صداو سیما چنین شوخی هایی می بینم !
علی : منظورت چیه ؟
حسین : از همین شوخی هایی که بعضا دربین جوانان رایج دیگه .
علی : بگو بگو
حسین : مثلا زنی جوان وخوشگل با عنوان فیزیوتراپ جهت درمان پیمرده آورده بودند بعدش مرده کلی حال می کرد، هی میگفت پایم را ماساژ بده و000
علی : نه بابا
حسین : یا مسخره کردن دستخط پزشکا بود ، هر پزشکی را بنابر متخصصش مسخره می کردند، پزشک ارتوپد شبیه استخوان واسکلت می نویسه ،. . . رسید به ارولوژ ی ،. . .
علی : به به به چه خبره
حسین : حتما نگاه کن یه منشی زن در فیلم بازی می کنه خدای مسخره بازیه!!!
علی : ولمون کن بابا ، اینهم از جمهوری اسلامی
«ساختمان پزشکان» به کارگردانی سروش صحت یکی از پر بیننده ترین مجموعههای اخیر طنز در سیماست که توانسته به تعریف غربی وغیر دینی طنز نزدیک شود. طنز در جامعهای شکل میگیرد که در حال خروج از تعادل است. طنزپرداز سعی دارد تا این جامعه را به حال تعادل بازگرداند و داستانهای خود را بر همین اساس رقم میزند. طنز مسائل و مشکلات را از طریق شوخی کردن باز میگوید. شکل ظاهری این آثار را نیز میتوان به این شکل تعریف کرد که صورت طنز شوخی، اما مخرج آن مسائل بسیار جدی است. اتفاقی که در مطایبه عکس آن رخ میدهد یعنی با صورتی جدی و مخرجی خنده ناک رو به رو هستیم. در «ساختمان پزشکان» رفتار ناپسند اجتماعی آدمها جامعه محل زندگی نیما را که شخصیت محوری اثر است و دیگر شخصیتها را میتوان در مناسبت با او تعریف کرد از حالت تعادل خارج شده است. همه به گونهای رفتار میکنند که ما این عدم تعادل را به خوبی باز میشناسیم، اما تنها شخصیت به ظاهر متعادل داستان نیز قادر به انجام کاری نیست و همین تضاد ما را میخنداند، اما در عمل زمانیکه مجموعه به پایان میرسد با تعقل در مییابیم که گویا ما و یا اطرافیانمان نیز بخشی از همین جامعه نا متعادل به شمار میآییم ولی نکته اینجاست آیا فقط باید بگوییم جامعه نامتعادل است ، نبایستی الگویی در برابر آن معرفی کنیم !!!