متن حدیث
یا من تحلّ بأسمائه عقد المکاره، ویا من یُفلّ بذکره حدّ الشدائد، ویا من یُدعی بأسمائه العظام من ضیق المخرج إلی محلّ الفرج، ذلّت بقدرتک الصعاب، وتسبّبت بلطفک الأسباب، وجری بطاعتک القضاء، و مضت علی ذکرک الأشیاء، فهی بمشیّتک دون قولک مؤتمرة، و بإرادتک دون وحیک منزجرة و أنت المرجوّ للمهمّات، وأنت المفزع للملمّات، لایندفع منها إلّا ما دفعت ولاینکشف منها إلّا ما کشفت، وقد نزل بی من الأمر ما قد فدحنی ثقله، و حلّ بی منه ما بهضنی حمله، و بقدرتک أوردت علیّ ذلک، و بسلطانک وجّهته إلیّ، فلا مُصدر لما أوردت، و لا میسّر لما عسّرت، و لا صارف لما وجّهت، و لا فاتح لما أغلقت، و لا مغلق لما فتحت، و لا ناصر لمن خذلت إلّا أنت، صلّ علی محمّد وآل محمّد و افتح لی باب الفرج بطَوْلک و اصرف عنّی سلطان الهمّ بحولک، و أنلنی حسن النظر فیما شکوت، و ارزقنی حلاوة الصنع فیما سألتک، وهب لی من لدنک فرجاً وَحِیّاً، و اجعل لیمن عندک مخرجاً هنیئاً، و لا تشغلنی بالإهتمام عن تعاهد فرائضک، و استعمال سنّتک، فقد ضقت بما نزل بی ذرعاً، و امتلأت بحمل ما حدث علیّ جزعاً، و أنت القادر علی کشف ما بُلیت به، و دفع ما وقعت فیه، فافعل ذلک بی، وإن کنت غیر مستوجبه منک، یا ذاالعرش العظیم، وذا المنّ الکریم، فأنت قادر یا أرحم الراحمین، آمین یا ربّ العالمین(1).
ترجمه
ای خدایی که گره ناگواری‌ها با نامهای او گشایش می‌یابد، و ای آن که با یاد او سختیها از بین میرود، ای آن که نامهای بزرگش برای خروج از شدّت به سوی گشایش خوانده میشود. سختیها به نیروی تو رام و اسباب به لطف تو سبب ساز می‌گردند، و قضا به قدرت تو جاری گردد، و چیزها به یاد تو امضا میگردد، پس هر چه بخواهی به مجرّد خواست تو بدون فرمانت انجام پذیرد و به مجرّد اراده ات بدون وحی تو باز ایستد. تو اُمید برای مهمّات جهان و پناهگاه برای پریشانی‌ها هستی، هیچ درد و رنجی از بین نمیرود جز آن که تو دفع کنی و هیچ مصیبتی بر طرف نمیشود جز آن که تو برطرف نمایی، به راستی که برای من حادثه ای رخ داده که سنگینی آن قابل تحمّل نیست و چنان بر من پیش آمد نموده که حملش بر من سنگین آمده و این را تو به قدرت خودت بر من وارد آورده ای و با سلطان تو بر من رو آورده، پس آنچه تو وارد آورده باشی کسی نمیتواند آن را از میان بردارد، و آنچه را که تو مشکل کنی کسی نمی تواند آن را آسان نماید، و آنچه را تو گسیل داری برگرداننده ای نیست و آنچه را که تو ببندی، گشاینده ای برای آن نیست و آنچه را تو باز کن ، کسی را یارای بستن آن نیست و کسی را که تو خوار نمایی یاوری جز تو نیست. بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و از فضلت درِ گشایش را برای من بگشا، و بانیروی خود تسلّط اندوه را از من برگردان، و برای من در آنچه به سوی تو شکوه نمودم خوش بینی مرحمت فرما، و شیرینی عمل در آنچه از درگاه تو خواستم برای من روزی کن و از پیشگاه خود برای من گشایشی فوری عنایت کن و از پیشگاه خود برای من چاره ای گوارا قرار بده ، و مرا با گرفتاری، از انجام واجبات تو و بکارگیری مستحبّات تو مشغولم مکن، چرا که از آنچه به من رسیده - پروردگارم - در تنگنا هستم و دلم از اندوه بار سنگینی که برای من پیش آمده، پر شده و تنها تو قادری آنچه را که باعث گرفتاری من شده برطرف کنی و آنچه مرا در خود فرو برده از بین ببری. این کار را برای من انجام بده، گرچه سزاوار چنین امری از جانب تو نیستم. ای دارای عرش بزرگ و عطای کریم، پس تو توانایی ای مهربانترین مهربانان، اجابت فرما ای پروردگار جهانیان.
پانویس:
1- مهج الدعوات، 326 - 324 و بحار الأنوار، ج50? صفحه 224